Στις μέρες μας το διαβητικό πόδι, που αποτελεί μια από τις συχνότερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη λαμβάνει «Εφιαλτικές» διαστάσεις καθώς σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιείται ένας ακρωτηριασμός του κάτω άκρου κάθε 20 δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Διαβήτη (International Diabetes Federation – I.D.F.), το 80% των μη τραυματικών ακρωτηριασμών που διενεργούνται στις μέρες μας σε όλο τον κόσμο αφορά διαβητικούς ασθενείς, οι οποίοι διατρέχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν το ένα ή και τα δύο πόδια, σε σύγκριση με άλλους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 25% των ατόμων με διαβήτη θα εμφανίσει έλκος στα κάτω άκρα έστω και μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ, στατιστικά, περισσότερα από 1.000.000 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη αναγκάζονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό ενός άκρου τους σε ετήσια βάση.
Οι βασικές αιτίες για τη δημιουργία έλκους στα πόδια είναι δυο σοβαρές επιπλοκές της νόσου, διαβητική νευροπάθεια και η περιφερική αρτηριοπάθεια. Η διαβητική νευροπάθεια παρουσιάζεται στο 30% των διαβητικών αρρώστων, οι οποίοι στην Ελλάδα ανέρχονται σε περίπου 250 – 300.000 άτομα. Κατά την εμφάνισή της χάνεται η προστατευτική αίσθηση του πόνου και το σκέλος του διαβητικού ασθενούς δεν «πονάει» όταν κάποιο αιχμηρό αντικείμενο ή θερμό ερέθισμα του προκαλέσουν βλάβη. Έτσι, μπορεί να δημιουργηθεί οποιαδήποτε πληγή, χωρίς ο ασθενής να την αντιληφθεί. Η πληγή, όμως, αυτή ταυτόχρονα θα συνεπάγεται και είσοδο μικροβίων στον οργανισμό. Με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται φλεγμονή στο πόδι (μυϊκό ιστό και οστά), η οποία, εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και ορθολογικά, αφενός επεκτείνεται πολύ γρήγορα και, αφετέρου, καταλήγει σε ακρωτηριασμό. Επίσης η νευροπάθεια μπορεί να προκαλέσει απώλεια της αισθητικότητας και ατροφία των μυών του ποδιού (με άμεση συνέπεια της παραμορφώσεις στο άκρο πόδι) και να συμβάλλει στη δημιουργία υπερκερατώσεων στα σημεία αυξημένων πιέσεων του πέλματος, οι οποίες αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία έλκους. Θεμελιώδης κανόνας για την πρόληψη και αντιμετώπιση του έλκους θεωρείται ο περιορισμός της πίεσης που ασκείται στο πόδι. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση ειδικών υποδημάτων και ένθετων ειδικών πελμάτων, που μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα δημιουργίας του έλκους ή της επανεμφάνισής του.
Οι μέθοδοι όμως αυτοί ενώ βοηθούν στην αποφόρτιση των περιοχών υψηλών πελματιαίων πιέσεων δεν έχουν τη δυνατότητα να επαναπαραμετροποιούνται ώστε να προσαρμόζονται στις αλλαγές που προκαλούνται στο πρότυπο βάδισης από τις παραμορφώσεις που μπορούν να συμβούν στο άκρο πόδι λόγω της διαβητικής νευροπάθειας. Η απάντηση σε αυτό το σοβαρό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη είναι ένα «έξυπνο» υπόδημα που θα προσαρμόζεται αυτόματα στις αλλάγες που παρατηρούνται στο πρότυπο βάδισης και κατά κύριο λόγο στις αλλαγέςς της κατανομής των πελματιάιών πιέσεων. Σκοπός του έργου είναι ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός έξυπνου εσωτερικού πέλματος υποδήματος που σκοπό θα έχει την αυτόματη ανακατανομή των πελματιαιών πιέσεων στα πόδια ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη για την πρόληψη εμφάνισης εξέλκωσης .